مکافتةلغتنامه دهخدامکافتة. [ م ُ ف َ ت َ ] (ع مص ) با کسی پیشی گرفتن در دویدن . کِفات . (منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء) (آنندراج ) (از اقرب الموارد). || بناگاه مردن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء).
کفاتلغتنامه دهخداکفات . [ ک ِ ] (ع مص ) با کسی پیشی گرفتن در دویدن . مکافتة. (از منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء). پیشی گرفتن . (از اقرب الموارد). و رجوع به کَفت (ع مص ) شود.
کفاتلغتنامه دهخداکفات . [ ک ِ ] (ع اِ) فراهم آوردنگاه چیزی . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). جایی که درآن فراهم آیند و جمع شوند. (از اقرب الموارد). جایی که مردم جمع شوند. (یادداشت مؤلف ) : الم نجعل الارض کفاتاً. (قرآن 25/77)