لغتنامه دهخدا
شب در میان . [ ش َ دَ ] (اِ مرکب ، ق مرکب ) فاصله بودن یک شب میان دو کار که در تکلم با الحاق کلمه ٔ «یک » در اول «یک شب در میان » گفته میشود: فلان یک شب در میان منزل دوست خود میرود. (از فرهنگ نظام ). عملی که در اجرای آن شبی در میانه باشد یعنی به فاصله ٔ دو روز و یک شب که عبار