میغگاهلغتنامه دهخدامیغگاه . (اِ مرکب ) جای ابرناک و میغآگین . آنجای که مه و ابر نشیند. مه آگین . جای ابرگیر.
مغایاةلغتنامه دهخدامغایاة. [ م ُ ] (ع مص ) به شمشیر سایه افکندن قوم بر سر کسی . (از منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). با شمشیر بالای سر کسی ایستادن چنانکه پنداری سایه بر سر آنان افکنده اند.
مغوئیهلغتنامه دهخدامغوئیه . [ م ُ ئی ی ِ ] (اِخ ) دهی از دهستان پاریز بخش مرکزی شهرستان سیرجان است و 350 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 8).
مغوئیهلغتنامه دهخدامغوئیه . [ م ُ ئی ی ِ ] (اِخ ) دهی از دهستان کیسکان بخش بافت شهرستان سیرجان است و 120 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 8).
بندر مغویهلغتنامه دهخدابندر مغویه . [ ب َ دَ رِ م ُ ی ِ ] (اِخ ) بندری از دهستان مرزوقی بخش لنگه است که در شهرستان لار واقعاست . و 1044 تن سکنه دارد. لنگرگاه آن برای کشتی های کوچک مناسب است . (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 7).