میسوزاندگویش خلخالاَسکِستانی: səjânə دِروی: suj.ân.ə شالی: sujânə کَجَلی: mu.sujân.e/iya کَرنَقی: sujâmənə کَرینی: sujânə کُلوری: sujânə گیلَوانی: sujânə لِردی: sujânə
میسوزاندگویش کرمانشاهکلهری: seze:ne:d گورانی: seze:ne:d سنجابی: seze:ne:d کولیایی: asezne: زنگنهای: seze:ne:d جلالوندی: masoze:ne: زولهای: masoze:ne: کاکاوندی: masoze:ne: هوزمانوندی: masoze:ne:
سوزاندگویش اصفهانی تکیه ای: besünâ طاری: bešsünâ طامه ای: boysüynâ طرقی: bešssünâ کشه ای: bešsünâ نطنزی: bašsuǰenâ / basüynâ
سوزاندگویش خلخالاَسکِستانی: bəsəjânəštəš دِروی: bə.suj.ân.əs.əš شالی: bəsujânəsəš کَجَلی: bu.suj.ân.əst.eš کَرنَقی: bəsujâmənəsəše کَرینی: bəsujânəsəšə کُلوری: bəsujânesəš گیلَوانی: bəsujânəsəš لِردی: busujânəsəšə
سوزاندگویش کرمانشاهکلهری: sezân گورانی: sezân سنجابی: sezân کولیایی: asezân زنگنهای: sezân جلالوندی: sozân زولهای: sozân کاکاوندی: sozân هوزمانوندی: sozân
عطرسوزلغتنامه دهخداعطرسوز. [ ع ِ ] (نف مرکب ) عطر سوزنده .آنکه یا آنچه عطر را می سوزاند. || (اِ مرکب ) بوی سوز. عودسوز. مجمر. (یادداشت مرحوم دهخدا).
رخت سوزلغتنامه دهخدارخت سوز. [ رَ ] (نف مرکب ) رخت سوزنده . آنکه اثاث البیت خود را می سوزاند. (ناظم الاطباء). || آنچه رخت را بسوزاند. سوزنده ٔ جامه و مان : بدین غافلی می گذاریم روزکه در مازنند آتش رخت سوز.نظامی .