میپوسدگویش خلخالاَسکِستانی: pusta âbu دِروی: pəx.ə شالی: pusi کَجَلی: mö.pös.e کَرنَقی: pissə کَرینی: pissə کُلوری: pəxə گیلَوانی: pəxə لِردی: pissə
میپوسدگویش کرمانشاهکلهری: püterkyae:d گورانی: püterkyae:d سنجابی: püterkyae:d کولیایی: apu:se:d زنگنهای: püterkyae:d جلالوندی: mapüterke: زولهای: mapüterke: کاکاوندی: mapüterke: هوزمانوندی: mapüterke:
میپوشدگویش خلخالاَسکِستانی: da.karə دِروی: da.kar.ə شالی: dakarə کَجَلی: tam me.kar.e کَرنَقی: dəkarə کَرینی: dəkarə کُلوری: dakarə گیلَوانی: dakarə لِردی: dakarə
میپوشدگویش کرمانشاهکلهری: pu:še:d گورانی: pu:še:d سنجابی: pu:še:d کولیایی: apu:še:d زنگنهای: pu:še:d جلالوندی: mapu:še: زولهای: mapu:še: کاکاوندی: mapu:še: هوزمانوندی: mapu:še:
پوسیدگی قهوهای ریشهbrown root rotواژههای مصوب فرهنگستاننوعی بیماری قارچی که در آن ریشه میپوسد و قهوهای میشود
پوسیدنیلغتنامه دهخداپوسیدنی . [ دَ ] (ص لیاقت ) درخور پوسیدن . که پوسد. که سبکی و تخلخل و تباهی پذیرد. که بچرد. چریدنی (در تداول مردم قزوین ).
رخنه افتادنلغتنامه دهخدارخنه افتادن . [ رَ ن َ/ ن ِ اُ دَ ] (مص مرکب ) سوراخ گشتن . سوراخ شدن . درزپیدا شدن . شکاف خوردن . شکاف برداشتن : در گیلان و بعضی مواضع دیگر آن را [ آن درخت را ] آزادوار گویند و چوب آن محکم باشد و دیر پوسد و رخنه در آن
پوسیدنلغتنامه دهخداپوسیدن . [ دَ ] (مص ) متخلخل و سبک شدن چیزی از گذشتن زمان بروی یا بعلتی دیگر. چرّیدن (در تداول مردم قزوین ). سخت سوده و نزدیک بریخته شدن . (شرفنامه ) : زری که در لحد خاک بود پوسیده کفن دریده و گردید مسکه ٔ دینار. سلمان .</