میچکاندگویش خلخالاَسکِستانی: čəlânə دِروی: čâk.ân.ə شالی: čərrânə کَجَلی: ara.n.kar.e/iya کَرنَقی: čörâmənə کَرینی: čəkəmənə کُلوری: čekâmənə گیلَوانی: čərâvənə لِردی: təllânə
میچکاندگویش کرمانشاهکلهری: čekene:d گورانی: čekene:d سنجابی: čekene:d کولیایی: ačekene:d زنگنهای: čekene:d جلالوندی: mačekene: زولهای: mačekene: کاکاوندی: mačekene: هوزمانوندی: mačekene:
میگرید/ گریه میکندگویش کرمانشاهکلهری: gɪre:d گورانی: gɪre:d سنجابی: gɪre:d کولیایی: agre: زنگنهای: gɪre:d جلالوندی: magɪre: زولهای: magɪre: کاکاوندی: magɪre: هوزمانوندی: magɪre:
میکَندگویش خلخالاَسکِستانی: kanə دِروی: kan.ə شالی: kan.ə کَجَلی: me.kkan.e/iya کَرنَقی: kanə کَرینی: kanə کُلوری: kanə گیلَوانی: kanə لِردی: kanə
میکندگویش خلخالاَسکِستانی: karə دِروی: kar.ə شالی: kar.ə کَجَلی: me.kar.e/iya کَرنَقی: karə کَرینی: karə کُلوری: karə گیلَوانی: karə لِردی: karə
میکَندگویش کرمانشاهکلهری: kane:d گورانی: kane:d سنجابی: kane:d کولیایی: akane: زنگنهای: kane:d جلالوندی: makane: زولهای: makane: کاکاوندی: makane: هوزمانوندی: makane:
میکندگویش کرمانشاهکلهری: kae:d گورانی: kae:d سنجابی: kae:d کولیایی: akae: زنگنهای: kae:d جلالوندی: makae: زولهای: makae: کاکاوندی: makae: هوزمانوندی: makae:
چکانندهفرهنگ فارسی معین(چَ نَ دِ) (ص فا.) 1 - کسی که مایعی را قطره قطره فرو چکاند. 2 - آلتی که آب یا مایع دیگر را چکه چکه بچکاند.
چکاندنلغتنامه دهخداچکاندن . [ چ َ / چ ِ دَ ] (مص ) چکانیدن . قطره قطره ریختن مایعی را. تقطیر. پالودن : کنون هفت سال است تا مهر من همی خون چکاند ابر چهر من . فردوسی .دری همی چکاند زری همی فشاندکان
زر زدنلغتنامه دهخدازر زدن . [ زَ زَ دَ ] (مص مرکب ) کنایه از صرف کردن زر. (آنندراج ) (بهار عجم ) : زین اساسی نهی فراخ نه تنگ زرزنی در عمارت گل سنگ . امیرخسرو (از آنندراج ). || در دو بیت زیر ظاهراً بمعنی زردرنگ شدن ، به زردی زدن آمده
کفاندنلغتنامه دهخداکفاندن . [ ک َ دَ ] (مص ) کفانیدن . (فرهنگ فارسی معین ). ترکاندن . (یادداشت مؤلف ) : هیبتش الماس سخت را بکفاندچون بکفاند دو چشم مار زمرد. منوچهری (دیوان ص 18).بدخواه جاهت ار همه ت