نوبختلغتنامه دهخدانوبخت . [ ن َ ب َ ] (اِخ ) نام منجم معروف ایرانی است که در قرن دوم هجری می زیسته است و گویند نسبت خود را به گیو پسر گودرز پهلوان ایرانی می رسانده و نوبختیان یا آل نوبخت از احفاد ویند. وی در دربار منصور خلیفه ٔ عباسی که به علم نجوم اعتقادی داشت منزلت یافت و از اعاظم درباریان ا
نوبختفرهنگ نامها(تلفظ: no(w)baxt) (= جوان بخت) (در اعلام) از نامهای دوران ساسانی ؛ (در اعلام) نوبخت اهوازی نام ستاره شناس نامور ایرانی که دو کتاب ریاضی را از زمان پهلوی به تازی ] عربی [ برگردانید .
آل نوبختلغتنامه دهخداآل نوبخت . [ ل ِ ن َ ب َ ] (اِخ ) خانواده ای ایرانی از اولاد نوبخت زردشتی ستاره شناس معروف که در زمان منصور خلیفه ٔ دوم عباسی (136-158 هَ .ق .) میزیسته و افراد این خاندان بزرگ بدو منسوب اند و از این رو ایشان
ابن نوبختلغتنامه دهخداابن نوبخت . [ اِ ن ُ ن َ ب َ ](اِخ ) ابوالحسن علی بن احمد. رجوع به آل نوبخت شود.
عقل باطندیکشنری عربی به فارسیغش کرده , ناخوداگاه , از خود بيخود , بي خبر , عاري از هوش , نابخود , ضمير ناخوداگاه , ضمير نابخود
unconsciousدیکشنری انگلیسی به فارسیناخودآگاه، غش کرده، ناخود اگاه، بی خبر، عاری از هوش، نابخود، ضمیر ناخوداگاه، ضمیر نابخود، از خود بی خود