نادروائیلغتنامه دهخدانادروائی . [ دَرْ ] (حامص مرکب ) ضرورت نداشتن . (حاشیه ٔ دره ٔ نادره از برهان قاطع) : ابواب کنوز نادری را به دست بی پروائی و نادروائی گشوده از نادانی بادانی و اقاصی ... در صدد تبذیر و اسراف برآمد. (دره ٔ نادره چ جعفر شهیدی ص
چندراههلغتنامه دهخداچندراهه . [ چ َ هََ ] (اِخ ) نام رودخانه ای در هندوستان . (ترجمه ٔ تاریخ یمینی چ سنگی ص 408) : به چندراهه ز سیحون و ازبیاه و بهست برون گذشت نه کشتیش بود و نه لنگر.عنصری (دیوان چ قریب ص <sp
نودرهلغتنامه دهخدانودره . [ ن َ / نُو دَ رَ / رِ ] (ص ، اِ) فرزند عزیز. (جهانگیری ). فرزند عزیز و گرامی . (برهان قاطع) (آنندراج ) (از انجمن آرا) (ناظم الاطباء) : نودرمنش سکندر ثانی که در جهان چو
نادرهلغتنامه دهخدانادره . [ دِ رَ / رِ ] (از ع ، ص ، اِ) بی مانند. (فرهنگ نظام ). مرد بی نظیر و بی مانند. (ناظم الاطباء) : این سلطان ماامروز نادره ٔ روزگار است . (تاریخ بیهقی ص 397). || طرفه . طریفه . ج