لغتنامه دهخدا
نازه النفس . [ زِ هَُن ْ ن َ ] (ع ص مرکب ) پرهیزکار. که تنها باشد و به خود و مال خود مخالطت بیوت نکند و مال و خانه ٔ خود از دیگران نیالاید. (منتهی الارب ). نازه النفس ؛ عفیف متکرم یحل وحده و لایخالط البیوت بنفسه و لاماله . (اقرب الموارد) (معجم متن اللغة). پارسا و پرهیزکار که