لغتنامه دهخدا
نافرجامی . [ ف َ ] (حامص مرکب ) حالت و چگونگی نافرجام . رجوع به نافرجام شود. || بی پایانی . بی انتهایی . انجام نداشتن . پایان نداشتن . || بدعاقبتی . بدسرانجامی . بی سرانجامی . فرجام نداشتن . بی سر و سامانی : چون حاصل کار ماست نافرجامی تن دردادی