نامعمورلغتنامه دهخدانامعمور. [ م َ ] (ص مرکب ) بایر. ناآباد : و بر زمین خراب نامعمور هیچ تعیین نکرد. (تاریخ قم ص 182).- نامعمور کردن ؛ ویران کردن . خراب کردن : بعد از آن یک نیمه از آن خ
نامعموریلغتنامه دهخدانامعموری . [ م َ ] (حامص مرکب ) معمور و آبادنبودن . ویرانی . خرابی . خراب و بایر و متروک بودن .
نامعموریلغتنامه دهخدانامعموری . [ م َ ] (حامص مرکب ) معمور و آبادنبودن . ویرانی . خرابی . خراب و بایر و متروک بودن .
نامسکونلغتنامه دهخدانامسکون . [ م َ ] (ص مرکب ) غیرمسکون . که در آن کسی سکنی ̍ نگرفته است . متروک . || ناآباد. ویران . ویرانه . نامعمور. بایر.
نامعموریلغتنامه دهخدانامعموری . [ م َ ] (حامص مرکب ) معمور و آبادنبودن . ویرانی . خرابی . خراب و بایر و متروک بودن .