ناکاردانلغتنامه دهخداناکاردان . (نف مرکب ) بی تجربه . ناشی . نامجرب . که وارد به کار نیست . مقابل کاردان : ز بی مایه دستور ناکاردان ورا جنگ سود آمد و جان زیان . فردوسی .همی گفت پرمایه بازارگان به شاگرد، کای مرد ناکاردان . <p cl
ناکشتنلغتنامه دهخداناکشتن . [ ک ِ ت َ ] (مص منفی ) ناکاشتن . نکشتن . ناکاریدن . زراعت نکردن . مقابل کشتن .
ناکاشتنلغتنامه دهخداناکاشتن . [ ت َ ] (مص منفی ) نکاشتن . ناکاریدن . مقابل کاشتن : بدانی گه ِ غله برداشتن که سستی بود تخم ناکاشتن .سعدی .