ناگنجیدنیلغتنامه دهخداناگنجیدنی . [ گ ُ دَ ] (ص لیاقت ) گنجایش ناپذیر. احاطه ناپذیر. که قابل جا دادن و گنجانیدن نیست . مقابل گنجیدنی . رجوع به گنجیدنی شود.
ناگنجیدنلغتنامه دهخداناگنجیدن . [ گ ُ دَ ] (مص منفی ) مقابل گنجیدن به معنی جای گرفتن و محاط شدن در چیزی و فراهم آورده شدن در جایی . رجوع به گنجیدن شود.