نخورلغتنامه دهخدانخور. [ ن َ خوَرْ / خُرْ ] (نف مرکب ) نخورنده . || ممسک . که مال خود از گلویش پائین نمیرود.
نخورلغتنامه دهخدانخور. [ ن َ ] (ع ص ) ناقه که تا انگشت در بینی او نکنند شیر ندهد. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد). آن [ از شتران ] که شیر نگذارد تا انگشت در بینی او نکنند. (مهذب الاسماء).
نان نخورلغتنامه دهخدانان نخور. [ ن َ خوَرْ / خُرْ ] (نف مرکب ) ممسک .لئیم . پست . که دارد و نمیخورد. که بغایت ممسک است . که نان خودش از گلویش پائین نمیرود از غایت لئامت .
نخارهلغتنامه دهخدانخاره . [ ن َ رَ / رِ ] (اِ) بمعنی ناهار است ، و آن چیزی نخوردن باشد تا مدتی از روز. (برهان قاطع). ناهار. (حاشیه ٔ برهان قاطع چ معین ) (از آنندراج ) (از جهانگیری ).
نخاریبلغتنامه دهخدانخاریب . [ ن َ ] (ع اِ) ج ِ نخروب . رجوع به نخروب شود. || نخاریب النحل ؛ لانه های مومین زنبورعسل . (از المنجد). رجوع به نخروب شود.
نخارهلغتنامه دهخدانخاره . [ ن َ رَ / رِ ] (اِ) بمعنی ناهار است ، و آن چیزی نخوردن باشد تا مدتی از روز. (برهان قاطع). ناهار. (حاشیه ٔ برهان قاطع چ معین ) (از آنندراج ) (از جهانگیری ).
نخاریبلغتنامه دهخدانخاریب . [ ن َ ] (ع اِ) ج ِ نخروب . رجوع به نخروب شود. || نخاریب النحل ؛ لانه های مومین زنبورعسل . (از المنجد). رجوع به نخروب شود.
منخارلغتنامه دهخدامنخار. [ م ِ ] (ع ص ) امراءة منخار؛ زن که از بینی بانگ بسیار کند وقت جماع گویا دیوانه است . (منتهی الارب ) (از آنندراج ) (از ناظم الاطباء).