نرمهلغتنامه دهخدانرمه . [ ن َ م َ / م ِ ] (ص ) نرم . (فرهنگ نظام ) (آنندراج ). ملایم . (آنندراج ). نرم و نازک . (ناظم الاطباء). نرمق . (منتهی الارب ). || مقابل زبره .- نرمه ٔ آرد ؛ آردبسیار نرم بیخته . آردی که از نرمی چون غبار است
نرمهفرهنگ فارسی عمید۱. هر چیز نرم و ملایم.۲. (زیستشناسی) پرۀ گوش که گوشواره به آن آویخته میشود.۳. قسمت نرم بعضی اعضای بدن.
برنجکلغتنامه دهخدابرنجک . [ ب ِ رِ ج َ ] (اِ مصغر) قسمی حلوا که از برنج نخست پخته و سپس سرخ کرده کنند و بر آن نرمه ٔ قند پاشند. (یادداشت دهخدا) : برنجک خود و دامک سرسبک رسیدند هر دو دل از غم تنک . نظام قاری .|| امروزه برنجک بر برنجی
نرمهلغتنامه دهخدانرمه . [ ن َ م َ / م ِ ] (ص ) نرم . (فرهنگ نظام ) (آنندراج ). ملایم . (آنندراج ). نرم و نازک . (ناظم الاطباء). نرمق . (منتهی الارب ). || مقابل زبره .- نرمه ٔ آرد ؛ آردبسیار نرم بیخته . آردی که از نرمی چون غبار است
نرمهفرهنگ فارسی عمید۱. هر چیز نرم و ملایم.۲. (زیستشناسی) پرۀ گوش که گوشواره به آن آویخته میشود.۳. قسمت نرم بعضی اعضای بدن.
نرمهلغتنامه دهخدانرمه . [ ن َ م َ / م ِ ] (ص ) نرم . (فرهنگ نظام ) (آنندراج ). ملایم . (آنندراج ). نرم و نازک . (ناظم الاطباء). نرمق . (منتهی الارب ). || مقابل زبره .- نرمه ٔ آرد ؛ آردبسیار نرم بیخته . آردی که از نرمی چون غبار است
نرمهفرهنگ فارسی عمید۱. هر چیز نرم و ملایم.۲. (زیستشناسی) پرۀ گوش که گوشواره به آن آویخته میشود.۳. قسمت نرم بعضی اعضای بدن.
جارونرمهلغتنامه دهخداجارونرمه . [ ن َ م َ / م ِ ] (اِ مرکب ) قسمی جارو از گیاهی نرم برای گرفتن گرد از کالای خانه .