نسیانلغتنامه دهخدانسیان . [ ن َس ْ / ن ِس ْ ] (اِ) مخالفت . خلاف کردن . (برهان قاطع) (آنندراج ). مخالفت . (صحاح الفرس ) . || (ص ) مخالف . (حاشیه ٔ فرهنگ اسدی نخجوانی ) (اوبهی ) : من آنگاه سوگند نسیان خورم کز این شهر من رخت برتر
نسیانلغتنامه دهخدانسیان . [ ن ِس ْ ] (ع اِمص ) فراموشی . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (دهار) (غیاث اللغات ). فرامشت کاری .(ذخیره ٔ خوارزمشاهی ). وهل . (منتهی الارب ). مقابل حفظو ذکر و یاد. فروشدن از خاطر. فرامشتی : تو را نفس کلی چو بشناسی او رانگه دارد از جهل و نسی
نسیانلغتنامه دهخدانسیان .[ ن َس ْ ] (ع ص ) آن که فراموشی بر وی غالب باشد. (منتهی الارب ) (از آنندراج ) (غیاث اللغات ). فراموشکار.
نشانلغتنامه دهخدانشان . [ ن ِ ] (اِ) پهلوی : نیش (در کلمه ٔ مرکب ِ: مَرْوْ-نیش ، به معنی نگهبان مرغان )، از: نیَش ، از: نی اَش .در اوراق مانوی ِ تورفان : نیشند = نیه شاند (خواهنددید)، یهودی -فارسی : نی شیدن ، و در لهجه ها: نیش (نگاه کردن )، ایرانی میانه : نیشان ، فارسی : نشان ، ارمنی عاریتی و
نسياندیکشنری عربی به فارسیضعف حافظه بعلت ضعف يا بيماري مغزي , فراموشي , نسيان , از خاطر زدايي , گمنامي
چاه نسیانلغتنامه دهخداچاه نسیان . [ هَِ ن ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) چاه خراب و بی آب . (آنندراج ) (غیاث ). چاه خموشان . (آنندراج ). چاه فراموشان . (آنندراج ) : از مروت نیست تا لب تشنگان را سوختن آخر آن چاه زنخدان چاه نسیان میشود.صائب (از آنن
نسیان کدهلغتنامه دهخدانسیان کده . [ ن ِس ْ ک َ دَ / دِ ] (اِ مرکب ) مکان فراموشی . (آنندراج ). فراموشخانه . جای غفلت و فراموشی : نسیان کده ٔ جهانیان رایاد تو به خیر اگر کنی جا.واله هروی (از آنندراج ).
نسیان کدهلغتنامه دهخدانسیان کده . [ ن ِس ْ ک َ دَ / دِ ] (اِ مرکب ) مکان فراموشی . (آنندراج ). فراموشخانه . جای غفلت و فراموشی : نسیان کده ٔ جهانیان رایاد تو به خیر اگر کنی جا.واله هروی (از آنندراج ).
چاه نسیانلغتنامه دهخداچاه نسیان . [ هَِ ن ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) چاه خراب و بی آب . (آنندراج ) (غیاث ). چاه خموشان . (آنندراج ). چاه فراموشان . (آنندراج ) : از مروت نیست تا لب تشنگان را سوختن آخر آن چاه زنخدان چاه نسیان میشود.صائب (از آنن
انسیانلغتنامه دهخداانسیان .[ اَ ن َ ] (اِخ ) طایفه ای از مردم قزوین که بنا بقول حمداﷲ مستوفی اصلشان از نسل انس بن مالک بوده است . (تاریخ گزیده چ لندن ص 847) (از سعدی تا جامی ص 113).