نشسته استگویش اصفهانی تکیه ای: hâčašteɂa / âhe طاری: hâčašda / axa طامه ای: henište طرقی: hâčašda / axa کشه ای: hâčašda / axa نطنزی: hânešešta / aha
نشسته استگویش خلخالاَسکِستانی: nəšta دِروی: nəšta شالی: nəšta کَجَلی: nəšt.e/â کَرنَقی: nəšte'y/nəšteyy'a کَرینی: nəšta/nəštayâ کُلوری: nəšt.a گیلَوانی: nəšta لِردی: nəštaye/nəštayâ
نشسته استگویش کرمانشاهکلهری: nɪšte:a گورانی: nɪšte:a سنجابی: nɪšte:a کولیایی: nɪšte:a زنگنهای: nɪšte:a جلالوندی: nɪšte:a زولهای: nɪšte:a کاکاوندی: nɪšte:a هوزمانوندی: nɪšte:a
نشستگهلغتنامه دهخدانشستگه . [ ن ِ ش َ گ َه ْ ] (اِ مرکب ) نشستگاه . جای نشستن . مقام . مکان . جا. رجوع به نشستگاه شود : پیش دل اندر بکن نشستگهم وز عمل و علم کن نثار مرا.ناصرخسرو.
نشستهلغتنامه دهخدانشسته . [ ن َ ش ُ ت َ / ت ِ ] (ن مف مرکب )ناشسته . ناشور. شسته ناشده . مقابل شسته : روی ناشسته چو ماهش نگریدچشم بی سرمه سیاهش نگرید. || تطهیر ناکرده . ناپاک .- امثال :<span
نشستهلغتنامه دهخدانشسته . [ ن ِ ش َت َ / ت ِ ] (ن مف ) جالس . (منتهی الارب ). قاعد. که جلوس کرده است . مقابل قائم به معنی برخاسته : ور تو بنشسته ای مکن فرهی ز آن که تو فتنه ٔ نشسته بهی . سنائی . ||
نشستهلغتنامه دهخدانشسته . [ ن َ ش ُ ت َ / ت ِ ] (ن مف مرکب )ناشسته . ناشور. شسته ناشده . مقابل شسته : روی ناشسته چو ماهش نگریدچشم بی سرمه سیاهش نگرید. || تطهیر ناکرده . ناپاک .- امثال :<span
نشستهلغتنامه دهخدانشسته . [ ن ِ ش َت َ / ت ِ ] (ن مف ) جالس . (منتهی الارب ). قاعد. که جلوس کرده است . مقابل قائم به معنی برخاسته : ور تو بنشسته ای مکن فرهی ز آن که تو فتنه ٔ نشسته بهی . سنائی . ||
خط نشستهلغتنامه دهخداخط نشسته . [ خ َطْ طِ ن ِ ش َ ت َ / ت ِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) خط پخته که به آسانی خوانده شود. (آنندراج ) : غباری است خطت نشسته بر آن لب بلی خط یاقوت باشد نشسته .امیرشاهی (از آنندراج ).
فرونشستهلغتنامه دهخدافرونشسته .[ ف ُ ن ِ ش َ ت َ / ت ِ ] (ن مف مرکب ) خاموش شده . آرام گرفته . || نشسته . || ته نشین شده . || (اِ مرکب ) دُرد. رجوع به فرونشستن شود.
دیرنشستهلغتنامه دهخدادیرنشسته .[ ن ِ ش َ ت َ / ت ِ ] (ن مف مرکب ) مدتی دراز در جایی مقیم شده . زمان بسیار در جایی اقامت کرده : ای دیرنشسته وقت آن است که جای یکچند به نوخاستگان پردازی .سعدی .
فونشستهلغتنامه دهخدافونشسته . [ ش ُ ت َ / ت ِ ] (اِ) به فارسی نوعی از فطر است که غوشنه باشد. (فهرست مخزن الادویه ).
کوسه برنشستهلغتنامه دهخداکوسه برنشسته . [ س َ / س ِ ب َ ن ِ ش َ ت َ / ت ِ ] (اِ مرکب ) کوسه برنشین . (فرهنگ فارسی معین ). و رجوع به مدخل بعد شود.