نشینندهلغتنامه دهخدانشیننده . [ ن ِ ن َن ْ دَ / دِ ] (نف ) اسم فاعل است از نشستن . آن که می نشیند. جالس . قاعد. || نشسته . که نشسته است : نشینندگان جمله برخاستند. نظامی . || مقیم . که در جائی اقامت کند و
نشینندگیلغتنامه دهخدانشینندگی . [ ن ِ ن َن ْ دَ / دِ ] (حامص ) نشیننده بودن . رجوع به نشیننده و نشسته شود.
نشینندگیلغتنامه دهخدانشینندگی . [ ن ِ ن َن ْ دَ / دِ ] (حامص ) نشیننده بودن . رجوع به نشیننده و نشسته شود.
درگه نشینلغتنامه دهخدادرگه نشین . [ دَ گ َه ْ ن ِ ] (نف مرکب ) درگه نشیننده . نشیننده ٔ درگاه . مقیم حضرت . ساکن در خانه : که درگه نشینان شه را تمام کفایت شد آن نزل در صبح و شام .نظامی .