نقفةلغتنامه دهخدانقفة. [ ن َ ق َ ف َ ] (ع اِ) پاره ٔ زمین هموار بر سر کوه . (منتهی الارب ) (آنندراج ).
نکفةلغتنامه دهخدانکفة. [ ن َ ک َ ف َ ] (ع اِ) واحد نَکَف . (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).رجوع به نَکَف شود. || دردی که در گوش گیرد. (از المنجد) (از متن اللغة) (از اقرب الموارد).
نکفةلغتنامه دهخدانکفة. [ ن ُ ف َ / ن َ ف َ / ن َ ک َ ف َ ] (ع اِ) بن استخوان زنخ . (ناظم الاطباء). رجوع به نکفتان شود.
غده ٔ نکفیهلغتنامه دهخداغده ٔ نکفیه . [ غ ُدْ دَ / دِ ی ِ ن َ فی ی َ / ی ِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) رجوع به غدد بناگوشی و غده شود.
غدد نکفیهلغتنامه دهخداغدد نکفیه . [ غ ُ دَ دِ ن َ فی ی َ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) غدد بناگوشی . از انواع غدد بزاقی . رجوع به ترکیب اخیر شود.
ناکافیلغتنامه دهخداناکافی . (ص مرکب ) غیر کافی . نامکفی . که کفایت نکند. نابسنده . که بسنده و مکفی نیست . مقابل کافی . رجوع به کافی شود.