نوبکلغتنامه دهخدانوبک . [ ب َ / ن ُ ب َ / نُو ب َ ] (اِ) شاخه و نهال و شاخه ٔ رَز. (ناظم الاطباء). رجوع به فرهنگ شعوری ج 2 ص 408 شود.
نابکلغتنامه دهخدانابک . [ ب ِ ] (ع ص ) جای بلند. (منتهی الارب ) (آنندراج ): مکان نابک ؛ جای بلند و مرتفع. (ناظم الاطباء) (از المنجد). مکان مرتفع. (اقرب الموارد). ج ، نَوابِک .