نوشخندلغتنامه دهخدانوشخند. [ خ َ ] (اِ مرکب ) خنده ٔ شیرین . مقابل زهرخند. (آنندراج ). نوش خند. تبسم . شکرخند. مقابل نیش خند. (فرهنگ فارسی معین ). خنده ٔ بسیار شیرین خوبان . خنده ای سخت از روی نشاط. (یادداشت مؤلف ) : چو گل خوردن باده شان نوشخندچو بلبل به مستی هم
آخر کتل ناسخندلغتنامه دهخداآخر کتل ناسخند. [ خ ِ ک ُ ت َ ل ِ خ َ ] (اِخ ) نام محلی کنار راه لارببستک میان برکه یوزه و انوه در 449هزارگزی شیراز.
نوشخندهلغتنامه دهخدانوشخنده . [ خ َ دَ / دِ ](اِ مرکب ) نوشخند. رجوع به نوشخند شود : این کوه زهره دل که نهنگی است بحرکش ازنوش خنده بین که چه زهر غمان کشد.خاقانی .
نیشخندلغتنامه دهخدانیشخند. [ خ َ ] (اِ مرکب ) زهرخند. (یادداشت مؤلف ). خنده ای که از روی خشم و عصبانیت کنند. مقابل نوشخند. (فرهنگ فارسی معین ). خنده ٔ تلخ . خنده ٔ اندوه .
غوره زارلغتنامه دهخداغوره زار. [ رَ / رِ ] (اِ مرکب ) جایی که در آن غوره باشد : ایاز نوشخند او را پسر بودکه دزد غوره زار او شکر بود.حکیم زلالی (از بهار عجم ).
کاسه بند کردنلغتنامه دهخداکاسه بند کردن . [ س َ / س ِ ب َ ک َ دَ ] (مص مرکب ) خوش آمد نمودن و طمع داشتن . (غیاث ). تملق و چاپلوسی کردن . (آنندراج ) : میکنداز بهر لبش نوشخندپیش لبش دختر رز کاسه بند.اشرف (آنندراج ).<
لب شیرین کردنلغتنامه دهخدالب شیرین کردن . [ ل َ ک َ دَ ] (مص مرکب ) بسم . تبسم . ابتسام . کشر. دندان برهنه کردن . افترار. خنده کردن . (آنندراج ) : غنچه اش هر گه لبی از خنده شیرین میکندپرتوش روشن چراغ حسن پروین میکند. ملامفید بلخی (از آنندراج ).
نوشخندهلغتنامه دهخدانوشخنده . [ خ َ دَ / دِ ](اِ مرکب ) نوشخند. رجوع به نوشخند شود : این کوه زهره دل که نهنگی است بحرکش ازنوش خنده بین که چه زهر غمان کشد.خاقانی .
