يَنسِفُهَافرهنگ واژگان قرآنآن را می پراکند (وقتي گفته ميشود : فلاني گندم را نسف کرد ، معنايش اين است که آن را با منسف بالا انداخت تا پوستهايش بپرد )
نسفةلغتنامه دهخدانسفة. [ ن َ / ن ُ / ن ِ ف َ / ن َ س َ ف َ ] (ع اِ) سنگ پای خوار یا سنگ سیاه سوخته . و الصواب بالشین [ نشفة ] أو لغتان . (منتهی الارب ). سنگ پای . سنگ سیاه سوخته ای که بدان ک
نسیفةلغتنامه دهخدانسیفة. [ ن َ ف َ ] (ع اِ) نسفة. (منتهی الارب ) (آنندراج )(اقرب الموارد) (المنجد). سنگ پای خار. (آنندراج ). سنگ پای . سنگ سیاه سوخته . (از ناظم الاطباء). رجوع به نسفة شود. ج ، نساف ، نسف .
نشفةلغتنامه دهخدانشفة. [ ن َ ش َف َ ] (ع اِ) سنگ سیاه سوخته . سنگ پای خار. نُشفَة. نَشفَة. نِشفَة. (منتهی الارب ). رجوع به نَشفَة شود.
نشفةلغتنامه دهخدانشفة. [ ن َ ش ِ ف َ ] (ع ص ) ارض نشفة؛ زمین آب به خود درکشنده . (منتهی الارب ). زمینی که بخود آب درکشد. (ناظم الاطباء) (از المنجد) (از اقرب الموارد).