نکوچادریلغتنامه دهخدانکوچادری . [ ن ِ دَ / دُ ] (حامص مرکب )نکوچادر بودن . صفت نکوچادر. رجوع به نکوچادر شود.
نکوچادرلغتنامه دهخدانکوچادر. [ ن ِ دَ / دُ ] (ص مرکب ) که چادری زیبا و خوش رنگ بر سر اندازد. کنایه از زنی که ظاهری زیبا و جامه ٔ آراسته دارد. کنایه از زنی که در زیر چادر قامتش زیبا جلوه کند. خوش چادر. آنکه ظاهری زیبا دارد : تهیدست با