نکوچهریلغتنامه دهخدانکوچهری . [ ن ِ چ ِ ] (حامص مرکب ) نکوچهر بودن . نکوروئی . صفت نکوچهر. رجوع به نکوچهر شود : شمشاد نگر بدان نکوزلفی گلنار نگر بدان نکوچهری .منوچهری .
نکوزلفیلغتنامه دهخدانکوزلفی . [ ن ِ زُ ](حامص مرکب ) زلفی آراسته و زیبا داشتن : شمشاد نگر بدان نکوزلفی گلنار نگر بدان نکوچهری .منوچهری .
شمشادلغتنامه دهخداشمشاد. [ ش َ /ش ِ ] (اِ) درختی همیشه سبز و چوب آن در غایت سختی و نرمی . (ناظم الاطباء). اسم فارسی بقس است . (تحفه ٔ حکیم مؤمن ) (از برهان ). بقس . بقسیس . (نشوءاللغة ص 96). درخت معروف که از چوب آن شانه ٔ موی