نکوگفتارلغتنامه دهخدانکوگفتار. [ ن ِ گ ُ ] (ص مرکب ) نکوگوی . خوش سخن . نیکوکلام . که گفتاری خوش و پسندیده دارد.
نکوگفتاریلغتنامه دهخدانکوگفتاری . [ ن ِ گ ُ ] (حامص مرکب ) نکوگفتار بودن . رجوع به نیکوگفتاری و نکوگفتار شود.
نکوگفتاریلغتنامه دهخدانکوگفتاری . [ ن ِ گ ُ ] (حامص مرکب ) نکوگفتار بودن . رجوع به نیکوگفتاری و نکوگفتار شود.
نکوگفتاریلغتنامه دهخدانکوگفتاری . [ ن ِ گ ُ ] (حامص مرکب ) نکوگفتار بودن . رجوع به نیکوگفتاری و نکوگفتار شود.