نیم راه

نیم راه

فرهنگ فارسی عمید

(اسم) ‹نیمه‌راه› [قدیمی] nimrāh وسط راه؛ میانۀ راه.

نیم راه

لغت‌نامه دهخدا

نیم راه .(اِ مرکب ) وسط راه . میان راه . بین راه : ز کاخ دلارای تا نیم راه گهر بود و دیبا و اسب و کلاه . فردوسی .از دو سندان چار دندان زحل در هم شکست جفته ای کزنیم راه آسمان افشانده اند. خاقانی .چنان رفت و آمد به آوردگاه که واماند از او وهم در نیم را...

semi-consonant

نیم‌همخوان، نیم‌صامت

واژه‌های مصوّب فرهنگستان

[زبان‌شناسی] ← نیم‌واکه

چهارمن نیم

لغت‌نامه دهخدا

چهارمن نیم . [ چ َ م َ ] (اِخ ) دهی است از دهستان پائین جام بخش تربت جام شهرستان مشهد. در 18هزارگزی جنوب خاوری تربت جام و 9هزارگزی جنوب مالرو عمومی تربت جام به قلعه حمام واقع است . 397 تن سکنه دارد. از قنات آبیاری میشود، محصولش غلات و پنبه است . شغل ...

نیم بالان

فرهنگ فارسی عمید

(اسم) (زیست‌شناسی) nimbālān تیره‌ای از حشرات که دو بال جلوی آن‌ها بال‌های عقبی را تا نیمه می‌پوشانند.

نیم بسمل

فرهنگ فارسی عمید

(صفت) [فارسی. مٲخوذ از عربی] [قدیمی] nimbesmel ویژگی حیوانی که تازه ذبح شده و در حال جان دادن است.

نیم بند

فرهنگ فارسی عمید

(صفت مفعولی) nimband ۱. تخم مرغ یا چیز دیگر که خوب پخته و سفت نشده باشد.۲. [عامیانه، مجاز] چیزی ناقص و ناتمام.

نیم پز

فرهنگ فارسی عمید

(صفت مفعولی) ‹نیم‌پخت› nimpaz گوشت یا چیز دیگر که خوب پخته نشده باشد؛ نیم‌پخته.

نیم تاج

فرهنگ فارسی عمید

(اسم) [فارسی. معرب] nimtāj تاج کوچک مرصع؛ جقه.

نیم تخت

فرهنگ فارسی عمید

(اسم) nimtaxt = نیمکت

نیم ترک

فرهنگ فارسی عمید

(اسم) [قدیمی] nimtark ۱. کلاه‌خود.۲. خیمۀ کوچک.

نیم تنه

فرهنگ فارسی عمید

(اسم) nimtane ۱. لباس کوتاه مردانه یا زنانه که قسمت بالای تنه را می‌پوشاند.۲. مجسمه‌ای که نیمۀ بالای بدن را نشان می‌دهد.

نیم جان

فرهنگ فارسی عمید

(صفت) ‹نیمه‌جان› nimjān ۱. [مجاز] بی‌رمق.۲. (صفت) [قدیمی] = نیم‌بسمل

نیم چرخ

فرهنگ فارسی عمید

(اسم) [قدیمی] nimčarx نوعی کمان تیراندازی.