لغتنامه دهخدا
هبیخی . [ هََ ب َی ْ ی َ خا ] (ع اِمص ) نوعی از خرامان رفتاری . (منتهی الارب ). رفتارخرامان و باتبختر. (ناظم الاطباء). راه رفتن از روی تبختر و ناز. (لسان العرب ). ازهری گوید : جرت علیه الریح ذیلا انبخاجرالعروس ذیلها الهبیخا.<p class="author