لغتنامه دهخدا
رواهص . [ رَ هَِ ] (ع ص ، اِ) سنگها برهم نشسته ٔ استوار. (منتهی الارب ). صخره های بهم استوارشده ٔ ثابت . واحد آن راهِصة است . (از اقرب الموارد). || سنگها که سپل شتر را کوبد. (منتهی الارب ). سنگهایی که چون چهارپایان پای بر آن گذارند بکوبد. (از معجم متن اللغة). الرواهص من الحجا