همدیگرلغتنامه دهخداهمدیگر. [ هََ گ َ ] (ضمیر مبهم مرکب ) همدگر. گویا در استعمال قدما از «همدیگر» معنی همه و جماعت ملحوظ است و از یکدیگر از هر سو یک تن . (یادداشت به خط مؤلف ). یکدیگر. رجوع به همدگر شود.
همدگرلغتنامه دهخداهمدگر. [ هََ دِ گ َ ] (ضمیر مبهم مرکب ) همدیگر. یک دیگر. (یادداشت مؤلف ). با هم . (آنندراج ) : برنیایم یک تنه با سه نفرپس ببرّمْشان نخست از همدگر. مولوی .خرده کاری بود و تفریقش خطرهمچو اوصال بدن با همدگر.<
امذرلغتنامه دهخداامذر. [ اَ ذَ ] (ع ص ) بسیار شونده بحاجتگاه . (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب ). آنکه به مستراح بسیار برود. (از اقرب الموارد).
امدرلغتنامه دهخداامدر. [ اَ دَ ] (ع ص ) آنکه پهلویش دمیده باشد. (تاج المصادر بیهقی ). مرد تهیگاه برآمده . || ریخ زننده در جامه . || بسیار پلیدی اندازنده ٔ عاجز که حبس آن نتواند. || مرد بی ختنه . || تیره رنگ . || مردی که پهلوی خود را بخاک آلاید. (از منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء). || کفتار تی
عمیدرلغتنامه دهخداعمیدر. [ ع َ م َ دَ ] (ع ص ) کودک نازک اندام بسیارمال . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).
