هَرُمَهگویش بختیاریحرام، مضر (این لفظ به همراه برخى از خوردنىهاى مضر بهکار مىرود) qârč haroma>:قارچ سمى؛ mox haroma:مغز حرام، نخاع دام> .
حرمةلغتنامه دهخداحرمة. [ ح ِ م َ ] (ع مص ) بازداشتن . بی بهره گردانیدن . بی بهرگی . (منتهی الارب ). || (اِمص ) نومیدی . یأس . || غلبه ٔ شهوت آرامش . (منتهی الارب ).
ابن هرمهلغتنامه دهخداابن هرمه . [ اِ ن ُ هََ م َ ] (اِخ ) ابراهیم بن علی بن هرمه . شاعر مخضرمی . دیوان او در پانصد ورقه است ، و اخبار او و منتخبات شعر او را ابوبکر صولی جرجانی گرد کرده است .
عوهقلغتنامه دهخداعوهق . [ ع َ هََ ] (اِخ ) جایگاهی است در شعر ابن هرمة، و در آن برقه ای است . (از معجم البلدان ).
هرمةلغتنامه دهخداهرمة. [ هََ م َ ] (ع اِ) یکی از هرم . (منتهی الارب ). واحدةالهرم . (اقرب الموارد). رجوع به هرم شود.