لغتنامه دهخدا
وحف . [ وَ ] (ع ص ، اِ) موی انبوه نیک سیاه و نیکو. (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ) (آنندراج ): شعر وحف ؛ موئی بسیار نیکو. (مهذب الاسماء). || بال مرغ بسیارپر. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد). || گیاه تازه ٔ انبوه . (منتهی الارب ) (آنندراج )