لغتنامه دهخدا
ورانداز کردن . [ وَ اَ ک َ دَ] (مص مرکب ) به نگاه عمیق نگریستن از پای تا سر. (یادداشت مؤلف ). چیزی یا کسی را به دقت نگریستن . از نظر گذرانیدن : سر تا پای او را ورانداز کرد. || اندازه ٔ چیزی را به نظر تعیین کردن . (فرهنگ فارسی معین ). به تخمین ذرع و پیمان کردن . (یادداشت مؤل