ولایتیلغتنامه دهخداولایتی . [ وَ / وِ ی َ ] (ص نسبی ) منسوب به ولایت . اهل شهرستان (به جز پایتخت ). (فرهنگ فارسی معین ).- لهجه ٔ ولایتی ؛ لهجه ای که مردم شهرستان بدان تکلم کنند. (فرهنگ فارسی معین ).- هم ولایتی <
پولاتیلغتنامه دهخداپولاتی . (اِخ ) یکی از مالیسیاها یعنی نواحی کوهستانی اشکودره می باشد که در شمال شرقی اشکودره و در شمال غربی رود درین روبروی ناحیه ٔ دکاکین واقع شده و رودخانه ٔشاله که آب نهر شوشی را اخذ می کند نیز از وسط این ناحیه جاری می شود و به گودالی می ریزد. اراضی این قطعه کوهستانی و سنگ
زبان ولایتیلغتنامه دهخدازبان ولایتی .[ زَ ن ِ وَ / وِ ی َ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) زبانی که مخصوص یک ولایت یا ایالت باشد مثل زبان گیلان و زبان مازندران . (فرهنگ نظام ). رجوع به زبان محلی شود.
ولایتی خطلغتنامه دهخداولایتی خط. [ وَ / وِ ی َ خ َطط / خ َ ] (اِ مرکب ) خط نستعلیق . (فرهنگ فارسی معین ).
هم ولایتیلغتنامه دهخداهم ولایتی . [ هََ وِ ی َ] (ص مرکب ) دو نفر که اهل یک ولایت باشند. همشهری . در این ترکیب و نیز در ترکیب همشهری ، یاء نسبت زائد است ، زیرا در صفات مرکب با لفظ «هم »، معمولاً بعد از «هم » اسم یا کلمه ای که دارای معنی اسمی باشد می آید.
زبان ولایتیلغتنامه دهخدازبان ولایتی .[ زَ ن ِ وَ / وِ ی َ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) زبانی که مخصوص یک ولایت یا ایالت باشد مثل زبان گیلان و زبان مازندران . (فرهنگ نظام ). رجوع به زبان محلی شود.
ولایتی خطلغتنامه دهخداولایتی خط. [ وَ / وِ ی َ خ َطط / خ َ ] (اِ مرکب ) خط نستعلیق . (فرهنگ فارسی معین ).
هم ولایتیلغتنامه دهخداهم ولایتی . [ هََ وِ ی َ] (ص مرکب ) دو نفر که اهل یک ولایت باشند. همشهری . در این ترکیب و نیز در ترکیب همشهری ، یاء نسبت زائد است ، زیرا در صفات مرکب با لفظ «هم »، معمولاً بعد از «هم » اسم یا کلمه ای که دارای معنی اسمی باشد می آید.
هم ولایتیفرهنگ فارسی عمید۱. دو یا چند تن که اهل یک ولایت باشند.۲. (حاصل مصدر) [قدیمی] اهل یک ولایت بودن.
کیچلغتنامه دهخداکیچ . (اِخ ) نام ولایتی است نزدیک سیستان . (برهان ) (از آنندراج ). نام ولایتی در بلوچستان نزدیک مکران . (ناظم الاطباء). رجوع به کیج و کیز شود.
ولایتی خطلغتنامه دهخداولایتی خط. [ وَ / وِ ی َ خ َطط / خ َ ] (اِ مرکب ) خط نستعلیق . (فرهنگ فارسی معین ).
زبان ولایتیلغتنامه دهخدازبان ولایتی .[ زَ ن ِ وَ / وِ ی َ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) زبانی که مخصوص یک ولایت یا ایالت باشد مثل زبان گیلان و زبان مازندران . (فرهنگ نظام ). رجوع به زبان محلی شود.
هم ولایتیلغتنامه دهخداهم ولایتی . [ هََ وِ ی َ] (ص مرکب ) دو نفر که اهل یک ولایت باشند. همشهری . در این ترکیب و نیز در ترکیب همشهری ، یاء نسبت زائد است ، زیرا در صفات مرکب با لفظ «هم »، معمولاً بعد از «هم » اسم یا کلمه ای که دارای معنی اسمی باشد می آید.
هم ولایتیفرهنگ فارسی عمید۱. دو یا چند تن که اهل یک ولایت باشند.۲. (حاصل مصدر) [قدیمی] اهل یک ولایت بودن.
همولایتیگویش اصفهانی تکیه ای: hamdahi طاری: hamvelâyati طامه ای: hamdehi طرقی: hamvelâyati کشه ای: hamdahi نطنزی: hamdehi
همولایتیگویش خلخالاَسکِستانی: ham diyânəj دِروی: ham vəlâyati شالی: ham vəlâyati کَجَلی: ham velâyati کَرنَقی: dehânəj کَرینی: ham vəlâyati کُلوری: ham vəlâyati گیلَوانی: ham vəlâyati لِردی: ham vəlâyati
