لغتنامه دهخدا
وجهة.[ وِ هََ ] (ع اِ) روش و طریقه . (ناظم الاطباء). || سوی و کرانه . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).آنجا که روی کنند. (مهذب الاسماء). موضعی که به طرف آن رو کرده شود. (غیاث اللغات ). || دین . || قبله . (مهذب الاسماء). || اعتبار: وجهه ٔ ملی . || صفحه . یک روی نامه <span class="