وقاحتلغتنامه دهخداوقاحت . [ وَ ح َ ] (ع مص ) وقاحة. بی حیا بودن . بی شرم بودن . بی شرم شدن . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). شوخ روی شدن . (تاج المصادر بیهقی ). || (اِمص ) بی حیائی و بی شرمی . (غیاث اللغات ) (ناظم الاطباء) : اقلیم گرفته از وقاحت تعلیم نکرده در دب
وقاحتدیکشنری فارسی به انگلیسیeffrontery, flagrancy, impudence, insolence, obscenity, presumptuousness, rudeness