لغتنامه دهخدا
کناس . [ ک ِ ] (ع مص ) پنهان شدن آهو در خوابگاه خود و درآمدن در آن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). || (اِ) خواب جای آهو در درخت ، لانه یکنس الرمل حتی یصل . ج ، کُنُس . اکنسه . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). جای خواب کردن آهو و گوزن . (غیاث ). خانه ٔ آهو و گ