لغتنامه دهخدا
مقراة. [ م ِ ] (اِخ ) مقراة و توضح نام دو قریه است از نواحی یمن که در شعر امروءالقیس آمده . (از معجم البلدان ). نام جایگاهی است . (مهذب الاسماء). موضعی است . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) : فتوضح فالمقراة لم یعف رسمهالمانسجتها من جنوب و شمأل .