لغتنامه دهخدا
طلحة. [ طَ ح َ ] (اِخ ) ابن عدی . از کفار قریش و از قاصدین قتل پیغمبر اکرم است . صاحب حبیب السیر شرح واقعه را چنین آرد: «...ابوجهل ابن هشام گفت انسب و اولی چنان می نماید که از هر قبیله ای شخصی جَلد به سر محمد روند و بیکبار بر او تیغها کشیده رسانند تاخون او در قبایل پراکنده شو