پارگین

cloaca

پارگین

واژه‌های مصوّب فرهنگستان

[اقیانوس‌شناسی، جانور‌شناسی] آخرین بخش رودۀ جانوران و بسیاری از ماهیان که مجاری گوارش و ادرار و تولیدمثل به آن باز می‌شود

پارگین

فرهنگ فارسی معین

( اِ.) 1 - فاضلاب . 2 - آشغال دانی .

پارگین

لغت‌نامه دهخدا

پارگین . (اِ مرکب ) (از پاره ، بمعنی رشوت و کود و گین ). گوی که در آن آبهای ناپاک گرد آید از آب حمام و مطبخ و آب سرای و غسلخانه و جز آن . بالوعه . غُدَر.(منتهی الارب ). راجِعه . (منتهی الارب ). جیئة. جیّة. اِردَبّه . گندآب . مرداب . خلاب . خا. منجلاب...

پارگین

فرهنگ فارسی عمید

(اسم) ‹بارگین› [قدیمی] pārgin گودالی که آب‌های کثیف و گندیده در آن جمع می‌شود؛ منجلاب؛ گندآب.

پارگین فراخ

لغت‌نامه دهخدا

پارگین فراخ . [ ن ِ ف َ ] (اِخ ) نام محلّی به بیکند: پیوست بیکند نیستانهاست و آبگیرهای عظیم و آنرا پارگین فراخ خوانند. (تاریخ بخارا).

بارگین

فرهنگ فارسی عمید

(اسم) [قدیمی] bārgin = پارگین

parged

دیکشنری انگلیسی به فارسی

پارگین شده

پاراگین

فرهنگ فارسی معین

( اِ.) نک پارگین .

خا٣

فرهنگ فارسی عمید

(اسم) [قدیمی] xā گودالی که آب‌های کثیف یا آب حمام و مطبخ در آن جمع می‌شود؛ آبریز؛ پارگین.

منجلاب

واژگان مترادف و متضاد

۱. باتلاق، لجنزار ۲. گرداب، ورده ۳. پارگین، گنداب، وحل ۴. دامگاه، دامگه ۵. گودال

غسر

لغت‌نامه دهخدا

غسر. [ غ َ س َ ] (ع اِ)آنچه باد در پارگین اندازد. (منتهی الارب ) (آنندراج ). چیزی که باد در غدیر اندازد. (از اقرب الموارد).

فارقین

لغت‌نامه دهخدا

فارقین . [ رِ ] (اِ) ظاهراً معرب پارگین . (یادداشت بخط مؤلف ). جایی است که گندآب حمام ها و آشپزخانه ها از آن گذرد و به خارج شهر رود : ... و فارقین که گردبرگرد آن [ شهر قم ] بوده آل سعد آن را بینباشتند. (ترجمه ٔ تاریخ قم ص 32). رجوع به پارگین شود.

آب انبار

لغت‌نامه دهخدا

آب انبار. [اَم ْ ] (اِ مرکب ) خانه ای در زیر قسمتی از بنا حفر کرده ذخیره کردن آب را. || پارگین . (ربنجنی ). || آبدان . آبگیر. تالاب . مصنع. بَرْخ .