چاپکدللغتنامه دهخداچاپکدل . [ پ ُ دِ ] (ص مرکب ) چابکدل . هوشیار. باحافظه . تیزفهم : نکو خطو داننده باید دبیرشمارنده ، چاپکدل و یادگیر.(گرشاسب نامه ).
پاکدللغتنامه دهخداپاکدل . [ دِ ] (ص مرکب ) آنکه در دل حیله و مکر ندارد.آنکه کینه و حسد ندارد. پاک قلب . صاحب قلب سلیم . مخلص . ناصح الجیب . مقابل ناپاکدل . (فردوسی ) : چنین گفت کز دین پرستان ماهم از پاکدل زیردستان ما. فردوسی .که قید
اقذلةلغتنامه دهخدااقذلة. [ اَ ذِ ل َ ] (ع اِ) ج ِ قِذال . (ناظم الاطباء)(آنندراج ) (منتهی الارب ). بمعنی پس سر و بستنگاه فسار اسب در پس پیشانی . (آنندراج ). رجوع به قذال شود.
پاکدلفرهنگ نامها(تلفظ: pākdel) (به مجاز) ویژگی آن که حسد ، کینه و گمان دربارهی دیگران ندارد ؛ بیکینه .
نیک سیرتیلغتنامه دهخدانیک سیرتی . [ رَ ] (حامص مرکب ) پاک نهادی . پاکدلی . نیکوسیرتی . نیک سیرت بودن . رجوع به نیک سیرت شود.
پاکیزه دلیلغتنامه دهخداپاکیزه دلی . [ زَ / زِ دِ ] (حامص مرکب ) پاکدلی : پاکیزه دل است این ملک شرق و ملک راپاکیزه دلی باید و پاکیزه دهائی .منوچهری (دیوان چ دبیر سیاقی ص 96).
راست دلیلغتنامه دهخداراست دلی . [ دِ ] (حامص مرکب ) حالت راست دل . پاکدلی . صفا : بر صید دل عاشق شاهین صفت و عاشق در راست دلی با تو دارد صفت شاهین . سوزنی .|| ساده دلی . رجوع به راست دل شود.
خلوصلغتنامه دهخداخلوص . [ خ ُ ] (ع اِ) دردی و ثفل که در تک خلاصه ٔ روغن نشیند. (منتهی الارب ) (از لسان العرب ). || (اِمص ) بی آمیغی . صافی . پاکی . (یادداشت به خط مؤلف ).- خلوص ارادت ؛ پاکی ارادت . بی آمیغی ارادت .- خلوص اعتقاد ؛ پاکی