پای نهادنلغتنامه دهخداپای نهادن . [ ن ِ / ن َ دَ ] (مص مرکب ) پای نهادن در کاری ؛ بدان کار دست زدن . شروع کردن به آن . پای نهادن بر چیزی ؛ ترک کردن آن . (غیاث اللغات ).
پای بازپس نهادنلغتنامه دهخداپای بازپس نهادن . [ پ َ ن ِ / ن َ دَ ] (مص مرکب ) عقب ماندن . کم آمدن : اگر از بحتری شاعر وزیر قصیده ای بدین روی و وزن و قافیه خواهد هم از آن پای باز پس نهد. (ت
پای پیش نهادنلغتنامه دهخداپای پیش نهادن . [ ن ِ / ن َ دَ ] (مص مرکب ) (... ازکسی ) بر او مقدّم شدن . از وی برتر شدن : بسال است کهتر فزونیش بیش از آن مهتران او نهد پای پیش .فردوسی .
پای بر پی کسی نهادنلغتنامه دهخداپای بر پی کسی نهادن . [ ب َ پ َ / پ ِ ی ِ ک َ ن ِ / ن َ دَ ] (مص مرکب ) کنایه از متابعت و پیروی کردن باشد. (برهان ).
نگار نهادنلغتنامه دهخدانگار نهادن . [ ن ِ ن ِ / ن َ دَ ] (مص مرکب ) نگار بستن . حنا بستن . حنا بر دست و پای نهادن : شیرمرد همه جهان بودم عشق بر دست من نگار نهاد.عطار.
پایلغتنامه دهخداپای . (اِ) پا باشد و بعربی رِجل خوانند. (برهان ). قدم : زکین تند گشت و برآمد ز جای ببالای جنگی درآورد پای . فردوسی .وز آن پس چنین گفت با رهنمای که اورا هم اکنون
اعتقاللغتنامه دهخدااعتقال . [ اِ ت ِ ] (ع مص ) نیزه را میان رکاب و پای نهادن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). نیزه در میان ساق و رکاب برداشتن . (آنندراج ). نیزه بمیان ساق و رکاب ب
تمتیلغتنامه دهخداتمتی . [ ت َ م َت ْ تی ] (ع مص از «م ت ت ») دراز شدن . (منتهی الارب ). تمطی . (اقرب الموارد). || اعتماد کردن و زیر پای نهادن تا ببرد آن را. اصله تمتت و لم یسمع.
تورکلغتنامه دهخداتورک . [ ت َ وَرْ رُ ] (ع مص ) برگردانیدن پای را بر ستور جهت آسایش یا جهت ترک . (منتهی الارب )(آنندراج ) (از اقرب الموارد). برگردانین پای را بر ستور جهت آسایش و
