پا خوردنلغتنامه دهخداپا خوردن . [ خوَرْ / خُرْ دَ ] (مص مرکب ) پا خوردن کسی ؛ فریب خوردن او. در حساب ، فریفته و گول شدن او. || پا خوردن فرش ؛ بر آن بسیار آمد و شد کردن نرم شدن و لطی
پیش پا خوردنلغتنامه دهخداپیش پا خوردن . [ ش ِ خوَرْ / خُرْ دَ ] (مص مرکب ) شکوخیدن . پای لغز خوردن . لغزیدن . پیش پاخوردن اسب ؛ سکندری خوردن . بسر درآمدن . سرسم رفتن .
پیش پا خوردنلغتنامه دهخداپیش پا خوردن . [ ش ِ خوَرْ / خُرْ دَ ] (مص مرکب ) شکوخیدن . پای لغز خوردن . لغزیدن . پیش پاخوردن اسب ؛ سکندری خوردن . بسر درآمدن . سرسم رفتن .
سکندر خوردنلغتنامه دهخداسکندر خوردن . [ س ِ ک َ دَ خوَرْ / خُرْ دَ ] (مص مرکب ) پیش پا خوردن اسب و سر در آمدن و جز آن در رفتار. (آنندراج ). بسر درآمدن ستور هنگام رفتن . (ناظم الاطباء).
پافرهنگ فارسی عمید / قربان‌زاده۱. عضوی از بدن انسان و حیوان که با آن راه می‌رود.۲. قسمت زیرین این عضو در انسان، از مچ تا سرانگشتان: ◻︎ ای تو را خاری به پا نشکسته کی دانی که چیست؟ / جان شیرانی
پالغتنامه دهخداپا. (اِ) رِجل . از اندامهای بدن و آن از بیخ ران تا سر پنجه ٔ پای باشد شامل ران و زانو و ساق و قدم . پای . و گاه بمعنی قسمت زیرین پا آید که عرب قدم گوید و آن از
