پرهیزندهلغتنامه دهخداپرهیزنده . [ پ َزَ دَ / دِ ] (نف ) دوری کننده . مُجتَنِب . حَذَرکننده . محتذر. محتاط. آژیر. || نگهبان . حافظ.
قرابه پرهیزلغتنامه دهخداقرابه پرهیز. [ ق َ ب َ / ب ِ پ َ ] (نف مرکب ) پرهیزنده ٔ از می . پرهیزنده ٔ از قرابه : صوفی پیاله پیما حافظ قرابه پرهیزای کوته آستینان تا کی درازدستی .حافظ.
حاذرلغتنامه دهخداحاذر. [ذِ ] (ع ص ) نعت فاعلی از حذر، حزم فراگیرنده . (مهذب الاسماء). ترساننده . ترسنده . پرهیزنده . ج ، حاذرون .