پروردنلغتنامه دهخداپروردن . [ پ َرْ وَ دَ ] (مص ) پروراندن . پروریدن . پرورانیدن . پرورش کردن . پرورش دادن .تنبیت . تربیت کردن . رب ّ. تربیت . (تاج المصادر بیهقی ). ترشیح . (تاج المصادر). تأدیب . تعلیم کردن . آموختن . فرهنجیدن . بزرگ کردن . بار آوردن (چنانکه طفلی را) :
پروریدنلغتنامه دهخداپروریدن . [ پ َرْ وَ دَ ] (مص ) پروردن . پروراندن . پرورانیدن . تیمار کردن . پرورش دادن . تربیت کردن . بار آوردن . بزرگ کردن . ترشیح . تعلیم . تأدیب : یوز را هرچند بهتر پروری چون یکی خشم آورد کیفر بری . رودکی .مار
پروردنفرهنگ فارسی عمید۱. پروراندن؛ پرورش دادن: ◻︎ مار را هر چند بهتر پروری / چون یکی خشم آورد کیفر بری (رودکی: ۵۱۱)، ◻︎ یکی بچهٴ گرگ میپرورید / چو پرورده شد خواجه بر هم درید (سعدی۱: ۱۸۹).۲. تربیت کردن.۳. فربه ساختن.۴. [مجاز] آماده کردن.
پروردنلغتنامه دهخداپروردن . [ پ َرْ وَ دَ ] (مص ) پروراندن . پروریدن . پرورانیدن . پرورش کردن . پرورش دادن .تنبیت . تربیت کردن . رب ّ. تربیت . (تاج المصادر بیهقی ). ترشیح . (تاج المصادر). تأدیب . تعلیم کردن . آموختن . فرهنجیدن . بزرگ کردن . بار آوردن (چنانکه طفلی را) :
پروردنفرهنگ فارسی عمید۱. پروراندن؛ پرورش دادن: ◻︎ مار را هر چند بهتر پروری / چون یکی خشم آورد کیفر بری (رودکی: ۵۱۱)، ◻︎ یکی بچهٴ گرگ میپرورید / چو پرورده شد خواجه بر هم درید (سعدی۱: ۱۸۹).۲. تربیت کردن.۳. فربه ساختن.۴. [مجاز] آماده کردن.
پروردنفرهنگ فارسی معین(پَ وَ دَ) [ په . ] (مص م .) 1 - پروراندن . 2 - در عسل یا شکر و مانند آن پختن . 3 - آموختن ، تعلیم دادن .
دوست پروردنلغتنامه دهخدادوست پروردن . [ پ َ وَ دَ ] (مص مرکب ) مهر ومحبت ورزیدن به دوست . نوازش کردن دوست : دوستان را بند بشکن دوست پرور خوان ببخش دشمن و اعدا شکن ، بر دار کن ، کین آزمای .منوچهری .
خویشتن پروردنلغتنامه دهخداخویشتن پروردن . [ خوی / خی ت َ پ َرْ وَ دَ ] (مص مرکب ) تربیت نفس . (یادداشت مؤلف ). || تن پروردن . خوش گذرانی کردن .
روح پروردنلغتنامه دهخداروح پروردن . [ پ َرْ وَ دَ ] (مص مرکب ) پروردن روح . زنده گردانیدن . حیات بخشیدن : فراق روی تو آن روز نفس کشتن بودنظر بروی تو امروز روح پروردن .سعدی .
دین پروردنلغتنامه دهخدادین پروردن . [ پ َرْ وَ دَ ] (مص مرکب ) پرورش دادن و قوت بخشیدن دین : علم از بهر دین پروردن است نه از بهر دنیا خوردن . (گلستان ).
نفس پروردنلغتنامه دهخدانفس پروردن . [ ن َ پ َرْ وَ دَ ] (مص مرکب ) تسلیم هوای نفس شدن . اطاعت نفس اماره کردن : نفس پروردن خلاف رای هر عاقل بودطفل خرما دوست دارد، صبر فرماید حکیم .سعدی .