لغتنامه دهخدا
گل پیرتر. [ گ ُ ل ِ رِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) چندین پیرتر یا بابونه گاوی یافت میشود که گل آنرا بشکل گرد به کار میبرند. دارای یک جسم مؤثر بنام پیرترین و یک اسید موسوم به پرسیسین میباشد. خاصیت سمی اجسام مؤثر گل پیرتر برای دامهای درجه حرارت ثابت خیلی کم است و محتمل است که