پیروزهلغتنامه دهخداپیروزه . [ زَ / زِ ] (اِ) فیروزه . فیروزج . سنگی معدنی گرانبها و آسمانی رنگ که انگشتری و زینت را بکاراست . جوهری باشد کانی ، فیروزه معرب آن است . (برهان ). جوهر
پیروزه چادرلغتنامه دهخداپیروزه چادر. [ زَ / زِ دَ / دُ ] (اِ مرکب ) کنایه از فلک باشد. (آنندراج ). کنایه از آسمان و فلک است . (برهان ).
پیروزه چرخلغتنامه دهخداپیروزه چرخ . [ زَ / زِ چ َ ] (اِ مرکب ) چرخی از فیروزه یا برنگ فیروزه . || کنایه از آسمان است .
پیروزه ایوانلغتنامه دهخداپیروزه ایوان . [ زَ / زِ اَ / اِ ] (اِ مرکب ) ایوانی از پیروزه . ایوانی برنگ پیروزه . مجازاً، آسمان : ز عمر اینجهانی هر که حق خویش بشناسدبرون باید شدنش از زیر ا
پیروزه پوشلغتنامه دهخداپیروزه پوش . [ زَ / زِ ] (ن مف مرکب ) پوشیده از پیروزه . پیروزه درو درنشانیده : تو گفتی که بر تخت پیروزه پوش گهر ریخت هندوی گوهرفروش . اسدی (گرشاسب نامه ).|| (ن
پیروزه چادرلغتنامه دهخداپیروزه چادر. [ زَ / زِ دَ / دُ ] (اِ مرکب ) کنایه از فلک باشد. (آنندراج ). کنایه از آسمان و فلک است . (برهان ).
پیروزه چرخلغتنامه دهخداپیروزه چرخ . [ زَ / زِ چ َ ] (اِ مرکب ) چرخی از فیروزه یا برنگ فیروزه . || کنایه از آسمان است .
پیروزه ایوانلغتنامه دهخداپیروزه ایوان . [ زَ / زِ اَ / اِ ] (اِ مرکب ) ایوانی از پیروزه . ایوانی برنگ پیروزه . مجازاً، آسمان : ز عمر اینجهانی هر که حق خویش بشناسدبرون باید شدنش از زیر ا
پیروزه پوشلغتنامه دهخداپیروزه پوش . [ زَ / زِ ] (ن مف مرکب ) پوشیده از پیروزه . پیروزه درو درنشانیده : تو گفتی که بر تخت پیروزه پوش گهر ریخت هندوی گوهرفروش . اسدی (گرشاسب نامه ).|| (ن