پیرعمر نخجوانیلغتنامه دهخداپیرعمر نخجوانی . [ ع ُ م َ رِ ن َ ج َ ] (اِخ ) (مزار...) مزار و موضعی به نخجوان . (حبیب السیرچ خیام ج 3 ص 247) (ذیل جامعالتواریخ رشیدی ص 224).
پیرعمر نخجیربانلغتنامه دهخداپیرعمر نخجیربان . [ ع ُ م َ رِ ن َ ] (اِخ ) (مزار...) مزار و موضعی به صحرای مرید. (حبیب السیر چ خیام ج 3 ص 481).
پیرعمرلغتنامه دهخداپیرعمر. [ ع ُ م َ ] (اِخ ) از یاران امیر قرایوسف ترکمان و نایب وی . پیرعمر در جنگ این امیر با میرزا ابوبکر کرت شرکت داشته است . و نیز از جانب قرایوسف والی ارزنج
پیرلغتنامه دهخداپیر. (اِخ ) دهی از بخش سرباز شهرستان ایرانشهر واقع در21 هزارگزی شمال خاوری سرباز و 10 هزارگزی شمال راه مالرو سرباز به زابلی . کوهستانی ، گرمسیر و مالاریائی . دا
سپید کردنلغتنامه دهخداسپید کردن . [ س َ/ س ِ ک َ دَ ] (مص مرکب ) پوست تنک روی میوه را کندن .و رجوع به سپیدکرده شود. || روشن کردن .- سپید کردن جامه ؛ کنایه از شستن جامه . (آنندراج ).
مژگانلغتنامه دهخدامژگان . [ م ُ / م ِ ژَ / ژِ / ژْ ] (اِ) جمع مژه است که موی پلک چشم باشد یعنی مژه ها. (برهان ) (آنندراج ). مویهای پلک چشم . (ناظم الاطباء). جمع مژه . (غیاث ). هم
سالدیدهلغتنامه دهخداسالدیده . [ دی دَ/ دِ ] (ن مف مرکب ) معمر و پیر و آنکه بر وی سال بسیار گذشته باشد. پیرمرد مجرب . (ناظم الاطباء). پیرمردانی که پیری زیاد پشت سر گذاشته باشند. (اس
پیر سالخوردهلغتنامه دهخداپیر سالخورده . [ رِ خوَرْ /خُرْ دَ / دِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) پیر سالخورد. پیر کهنسال . معمر. قنسر. قنسری . لبح . قلعم . کهکم : تلبیح ؛ پیر سالخورده شدن . (
