چاشتخوردلغتنامه دهخداچاشتخورد. [ خوَرْ / خُرْ] (ن مف مرکب ، اِ مرکب ) غذای چاشت . طعامی که در هنگام چاشت خورده شود: غَدْی ؛ چاشتخورد. (منتهی الارب ).
استخراطلغتنامه دهخدااستخراط. [ اِ ت ِ ] (ع مص ) استخراط در بکاء؛ سخت گریستن . ستهیدن در گریه . (از منتهی الارب ). بمبالغه گریستن .