اقربالغتنامه دهخدااقربا. [ اَ رِ ] (ع ص ، اِ) ج ِ قریب که بمعنی خویشاوند است و آنچه بعض مردم بفتح راء و ضم راء خوانندغلط محض است . (آنندراج ) (غیاث اللغات ) : ای صدر خاندان نبوت چو باب خویش خورشید اقربا شدی و فخر دودمان . سوزنی .رجو
عقرباءلغتنامه دهخداعقرباء. [ ع َ رَ ] (اِخ ) منزلی است در سرزمین یمامه در راه نباج و در نزدیکی قَرقَری ̍، و آن از اعمال عُرض است و از آن قومی از بنی عامربن ربیعه . (از معجم البلدان ).