لغتنامه دهخدا
چشمه بادخانی . [ چ َ م َ ] (اِخ ) مؤلف مرآت البلدان نویسد: «چشمه ای است در کوههای حوالی دامغان در سمت جنوب دره ای که بطرف چشمه علی می آید و در جانب راست جاده واقع است . این چشمه در دامن کوهی است که پشت آن محال هزارجریب مازندران است . حصار کوچکی دور چشمه ساخته اند و چشمه در و